Duo va sababiyat qonunlari

Duo lug’atda “iltijo”, “o’tinch” kabi ma’nolarini anglatadi. Istilohda “Banda o’zining faqirligini, hojatmandligini va mu’teligini hamma narsaga qodir bo'lgan Alloh taologa izhor qilib, manfaatlarini jalb qilishni va zararlarni daf qilishini so'rashi duo deb ataladi".
Duo musulmon kishining hayotida o’ta muhim ahamiyatga ega bo'lgan ulkan ibodat hisoblanadi. Bu ibodatning qanchalar katta ahamiyatga ega ekanini Rasululloh (s.a.v.) shunday bayon qilganlar.
Abu Hurayra (r.a.) rivoyat qilаdi: “Nabiy (s.a.v): “Alloh taologa biror-bir narsa duodan ko'ra qadrliroq emasdir,” – dedilar”(Termiziy rivoyat qilgan).
Chunki duo qiluvchi o’zining ojiz banda ekanini izhor qilish bilan birgalikda, Robbisining ko’plab sifatlarini e’tirof etayotgan boladi:
1. Borligini;
2. Boyligini;
3. Eshituvchiligini;
4. Saxiyligini;
5. Rahmatini;
6. Qodirligini.
Shuning uchun mo'min kishi doimo duoga harakat qilishi lozim bo'ladi.

Tayyorladi: M.Salimova 
Mas’ul ustoza: S.Muxamedxodjayeva